Een groot aantal jaren geleden, als je een auto uit Duitsland importeerde, moest je nog maar afwachten of het geen schadebak was geweest. Veel auto’s die geïmporteerd werden in Nederland hadden op zijn zachtst gezegd een discutabele reputatie. Eindigden bij de louche-autohandel en je moest oppassen dat de kilometerteller ergens onderweg niet 100.000 km had verloren. Dit laatste is nog steeds een probleem, want een systeem van een NAP kennen ze in Duitsland niet echt. Inmiddels is er echter veel veranderd en bieden talloze Nederlandse bedrijven hulp bij de import of kunnen dit helemaal voor je regelen. Naast alle milieuvriendelijke autootjes, komen er tegenwoordig ook truckladingen, exclusieve bolides naar Nederland.
Ik werk niet in de autobranche (alleen hobbymatig met auto’s bezig) maar een jaartje of 20 geleden, heb ik de stoute schoenen eens aangetrokken en ben mij gaan verdiepen in het importeren van een auto uit Duitsland. Internet heeft wat dat betreft echt letterlijk en figuurlijk de markt geopend. Voor de particulier werd het mogelijk om op een redelijk overzichtelijke manier een auto in Duitsland te zoeken. Mijn allereerste auto die ik importeerde was een vier jaar oude Volvo V70. Ik weet nog goed dat de Duitse eigenaar bijzonder verbaasd was dat een Nederlandse particulier zijn auto kocht. Waarom zover rijden (het was ergens in de buurt van Stuttgart) voor een tweedehands auto? De reden was simpel. In Duitsland was de keuze reuze, auto’s zijn vaak goed onderhouden en de rest BPM was aantrekkelijk, waardoor de aanschaf t.o.v. een vergelijkbare Nederlandse auto gunstig was. Omdat ik niet alle ins en outs van het importeren wist, heb ik toen een auto ambulance gehuurd en de Volvo op de trailer gezet en naar Nederland vervoerd.
In Nederland heb ik toen een afspraak bij de RDW gemaakt voor de importkeuring. In de goede oude tijd zat de douane nog bij de RDW kantoren in huis, dus kon je daar alle noodzakelijke documenten inleveren, liep de douanier mee naar de auto om te kijken of de gegevens wel klopten met wat je had ingevuld voor de BPM aangifte en vervolgens kon je weer naar huis. Dan duurde het een week of drie voordat je het kenteken had.
De wereld verandert, dus ook voor het importeren van een auto zijn er veel dingen veranderd. De RDW keuring is nog verplicht, maar richt zich maar op een paar punten. Onder andere documenten controle, controle chassisnummer en soms een zicht inspectie. Daarna krijg je de noodzakelijke documenten voor de douane, stop je alles in een envelop en stuur je het op. Meestal binnen een week heb je het kenteken dan in huis en kun je de felbegeerde gele platen laten maken. Tegenwoordig hoef je zelf niet meer te priegelen met het invullen van de BPM verklaring. Voor een paar tientjes kun je dit laten doen. Dan krijg je per mail de formulieren opgestuurd, die in de regel 1 op 1 worden overgenomen door de douane. Kortom importeren is veel makkelijker geworden. De kunst is om iets te vinden in Duitsland wat oprecht conform de opgave van de verkoper is. Foto’s op internet zeggen zeker niet alles. In de 20 jaar dat ik bezig ben met importeren heb ik ook wel eens een paar honderd kilometer voor Jan m et de korte achternaam gereden. Dat is uiteraard flink balen, maar hoort erbij. Autohandel is en blijft autohandel dus in de ogen van een verkoper ziet de wereld er soms wat zonniger uit dan in mijn beleving. Over het algemeen kan ik stellen dat Duitsers betrouwbaar zijn en de feiten vaak ook kloppen met de werkelijkheid. Ik heb inmiddels een auto of 25 uit Duitsland gehaald. Soms voor mij zelf, soms voor vrienden. Zowel bij particulieren gekocht als bij dealers. Van een hartelijk welkom bij een dealer tot de ervaring dat je binnen vijftien minuten weer buiten stond, zonder een kop koffie te hebben gehad. Ook bij particulieren verschilde dit sterk. Nu kan ik dat de gemiddelde particulier ook niet kwalijk nemen, want je moet tegenwoordig maar afwachten wie je over de vloer krijgt. Wat een steeds groter probleem is geworden is de financiële afwikkeling. Naar een bedrijf kun je geld overmaken, maar steeds meer particulieren willen geen grote bedragen in cash meer ontvangen. Simpelweg omdat als zij het geld op de bank moeten zetten er gevraagd wordt naar de herkomst. In Duitsland controleert men hier steeds strenger op. Op het moment van schrijven van dit artikel ben ik bezig met de import van een Mini SE van een BMW-fabrieksmedewerker. Daar ben ik begin 2023 langs geweest en heb een compleet en degelijk contract ondertekend voor de levering. In verband met de Duitse subsidies kon deze auto pas over 1 jaar geleverd worden. Als het goed is, wordt deze eind januari 2024 op transport gezet.
Ik kan nog veel vertellen over het importeren en vind het nog steeds hartstikke leuk om af en toe naar Duitsland te rijden en daar wat te kopen. Het voelt altijd als een groot avontuur. Waar kom je terecht? Is de auto wel zoals opgegeven? Zitten alle papieren erbij? Zit het serviceboekje erbij (of uitdraai uit digitale onderhoudsregister)? Is de auto echt schadevrij? Hoe rijdt de auto? Etc.
Onderstaand enige tips die ik uit ervaring kan meegeven
Succes alvast met de voorpret. Mocht je nog vragen hebben naar aanleiding van dit artikel dan kun je altijd even een emailt sturen naar het adres van het secretariaat
Ernst-Jan Mastenbroek – 2023